Tour door Cebu
Door: Jan Meijers
Blijf op de hoogte en volg Jan
10 Februari 2013 | Filipijnen, Cebu City
Hallo allemaal,
Vrijdag 8 februari
Na aankomst op Cebu City was het zaak om met en taxi naar het Mayflower Inn hotel te rijden. Voor deze taxirit wilde ik een aantal pesos pinnen, maar helaas dat lukte niet. Na drie verschillende automaten te hebben geprobeerd en besloot ik om mijn laatste geld, 10 euro en 200 hong kong dollars op het vliegveld te wisselen voor een aantal pesos. Via de regiocoordinator Renske wist ik dat de taxi zou zo'n 500 pesos zou gaan kosten. Gelukkig kon ik voldoende pesos regelen en daarna een taxi zoeken. De beste chauffeur was zelfs bereid om mij voor 350 pesos naar het hotel te rijden.
Na een taxirit van zo'n 3 kwartier, was het lekker om op de plaats van bestemming te komen. Tijdens de reis blijf je voortdurend scherp, maar na 24 uur reizen en nauwelijks slaap merk je pas hoeveel energie dat kost. 's Avonds hebben Renske, Basjan en ik samen met een vriendin van Renske bij een pizzaria gegeten om vervolgens onze bedden op te zoeken.
Zaterdag 9 februari
De eerste dag op de Filipijnen.. Het eerste wat opvalt is de 7 uur tijdsverschil met Nederland en het is er aardig warm, overdag ruim 30 graden Celcius. Veel Filipijnen leven dan ook redelijk relaxt en maken zich overdag niet te druk. Een bekende spreuk is betekent vrij vertaald ''het gaat zoals het gaat''.
Vandaag hebben Basjan en ik een kleine wandeling gemaakt naar het plaatselijke winkelcentrum. Wij waren de eerste twee vrijwilligers, de anderen zouden later in Cebu aankomen. We hebben een cappuccino gedronken bij de Starbucks voor zo'n 200 pesos. Dit bleek naderhand omgerekend zo'n 3 a 4 euro te zijn. Het verhaal wordt nog gekker, nadat we hoorden dat een gemiddelde Filipijn zo'n 2 tot 5 duizend pesos per maand verdiend. Dat betekend dat de onze drankjes ongeveer een 1/10 tot 1/25 van een maandinkomen hebben gekost.
Zondag 10 februari
Vandaag zijn alle vrijwilligers aangekomen en is onze groep compleet, dus de hoogste tijd om de stad te verkennen. De gids was Joey, een Filipijn, die samen met zijn vriendin en zus een tour verzorgde. Onze groep bestaat uit tien personen, 9 vrijwilligers en de regiocoordinator Renske. We reden de tour in jeeppney's, kleurrijke lange jeeps met in de achterbak twee lange banken. De jeepney's zijn het belangrijkste transportmiddel in de Filipijnen. Het zijn oude Amerikaanse legerjeeps, die zijn achtergebleven naar de Tweede Wereldoorlog.
De eerste plek, die wij bezochten was een kerk, de Basilica de Santa Nino. Een gebouw uit het jaar 1565, dat bestaat uit vierkante blokken, gemaakt van gemalen koraal. Dit is een sterk en stevig materiaal, dat de Spanjaarden gebruikten om door het cement te mengen. De Filipijnen zijn grotendeels katholiek, zo'n 80 procent van de bevolking. Er zijn dan ook erg veel kerken in Cebu City.
Vervolgens bezochten we een oud fort genaamd San Pedro. Dit fort werd gebruikt om de stad te beschermen tegen invallen van moslims, die geregeld vanaf de zee aanvielen.
Daarna zijn we naar de Top van Cebu gegaan, dit is een 650 meter hoog punt met uitzicht over de gehele stad. Erg leuk om te zien en daarnaast stonden we naast de set van een lokale Filipijnse soap. Wij stonden er als Nederlanders redelijk nuchter bij, maar de Filipijnen waren duidelijk enthousiast en onder de indruk van de nationale sterren.
De dag werd afgesloten met een Filipijnse BBQ. De gemiddelde Filipijn kookt zelf niet of nauwelijks en haalt zijn eten op straat. We hebben rijstballen, kip- en varkensvlees gegeten. Het smaakte prima en het was leuk om net als de 'gewone' Filipijn op straat te eten.
Morgen starten de vrijwilligersprojecten, ik ga les geven op een school. Verder weet ik nog niet veel, dus ik ben heel benieuwd..
Vrijdag 8 februari
Na aankomst op Cebu City was het zaak om met en taxi naar het Mayflower Inn hotel te rijden. Voor deze taxirit wilde ik een aantal pesos pinnen, maar helaas dat lukte niet. Na drie verschillende automaten te hebben geprobeerd en besloot ik om mijn laatste geld, 10 euro en 200 hong kong dollars op het vliegveld te wisselen voor een aantal pesos. Via de regiocoordinator Renske wist ik dat de taxi zou zo'n 500 pesos zou gaan kosten. Gelukkig kon ik voldoende pesos regelen en daarna een taxi zoeken. De beste chauffeur was zelfs bereid om mij voor 350 pesos naar het hotel te rijden.
Na een taxirit van zo'n 3 kwartier, was het lekker om op de plaats van bestemming te komen. Tijdens de reis blijf je voortdurend scherp, maar na 24 uur reizen en nauwelijks slaap merk je pas hoeveel energie dat kost. 's Avonds hebben Renske, Basjan en ik samen met een vriendin van Renske bij een pizzaria gegeten om vervolgens onze bedden op te zoeken.
Zaterdag 9 februari
De eerste dag op de Filipijnen.. Het eerste wat opvalt is de 7 uur tijdsverschil met Nederland en het is er aardig warm, overdag ruim 30 graden Celcius. Veel Filipijnen leven dan ook redelijk relaxt en maken zich overdag niet te druk. Een bekende spreuk is betekent vrij vertaald ''het gaat zoals het gaat''.
Vandaag hebben Basjan en ik een kleine wandeling gemaakt naar het plaatselijke winkelcentrum. Wij waren de eerste twee vrijwilligers, de anderen zouden later in Cebu aankomen. We hebben een cappuccino gedronken bij de Starbucks voor zo'n 200 pesos. Dit bleek naderhand omgerekend zo'n 3 a 4 euro te zijn. Het verhaal wordt nog gekker, nadat we hoorden dat een gemiddelde Filipijn zo'n 2 tot 5 duizend pesos per maand verdiend. Dat betekend dat de onze drankjes ongeveer een 1/10 tot 1/25 van een maandinkomen hebben gekost.
Zondag 10 februari
Vandaag zijn alle vrijwilligers aangekomen en is onze groep compleet, dus de hoogste tijd om de stad te verkennen. De gids was Joey, een Filipijn, die samen met zijn vriendin en zus een tour verzorgde. Onze groep bestaat uit tien personen, 9 vrijwilligers en de regiocoordinator Renske. We reden de tour in jeeppney's, kleurrijke lange jeeps met in de achterbak twee lange banken. De jeepney's zijn het belangrijkste transportmiddel in de Filipijnen. Het zijn oude Amerikaanse legerjeeps, die zijn achtergebleven naar de Tweede Wereldoorlog.
De eerste plek, die wij bezochten was een kerk, de Basilica de Santa Nino. Een gebouw uit het jaar 1565, dat bestaat uit vierkante blokken, gemaakt van gemalen koraal. Dit is een sterk en stevig materiaal, dat de Spanjaarden gebruikten om door het cement te mengen. De Filipijnen zijn grotendeels katholiek, zo'n 80 procent van de bevolking. Er zijn dan ook erg veel kerken in Cebu City.
Vervolgens bezochten we een oud fort genaamd San Pedro. Dit fort werd gebruikt om de stad te beschermen tegen invallen van moslims, die geregeld vanaf de zee aanvielen.
Daarna zijn we naar de Top van Cebu gegaan, dit is een 650 meter hoog punt met uitzicht over de gehele stad. Erg leuk om te zien en daarnaast stonden we naast de set van een lokale Filipijnse soap. Wij stonden er als Nederlanders redelijk nuchter bij, maar de Filipijnen waren duidelijk enthousiast en onder de indruk van de nationale sterren.
De dag werd afgesloten met een Filipijnse BBQ. De gemiddelde Filipijn kookt zelf niet of nauwelijks en haalt zijn eten op straat. We hebben rijstballen, kip- en varkensvlees gegeten. Het smaakte prima en het was leuk om net als de 'gewone' Filipijn op straat te eten.
Morgen starten de vrijwilligersprojecten, ik ga les geven op een school. Verder weet ik nog niet veel, dus ik ben heel benieuwd..
-
10 Februari 2013 - 17:43
Mels:
Leuk Jantje!
Geniet er maar van !!
Gr. Mels -
10 Februari 2013 - 19:48
Annemieke De Fockert:
Het gaat zoals het gaat..... je voelt je daar vast goed bij!?
Leuk om je reisverslag te lezen. Ik hoop dat je leuke ontmoetingen hebt daar. -
11 Februari 2013 - 08:56
Esther:
Oeh, 30 graden, klinkt dat even goed! Zal wel even wennen zijn. Veel plezier, ben benieuwd naar je ervaringen als leraar!
Groetjes,
Esther -
12 Februari 2013 - 12:55
Mike:
Hey Janneman,
Nog carnaval optochten gezien of doen ze daar niet aan? -
12 Februari 2013 - 16:57
Jan Meijers:
Hallo allemaal,
Leuk om jullie reacties te lezen, hier een paar snelle antwoorden op jullie vragen.
Annemieke: De Filipino's leven vrij relaxt, dat staat me wel aan. Onze projecten zijn pilot projecten, dus we zijn als vrijwilligers vrij flexibel en bekijken hoe het loopt en op welke manier er in de toekomst kan worden samengewerkt. Er staat nog niet veel vast en er is veel ruimte voor eigen invulling, dus dat is erg leuk en boeiend.
Esther: Klopt, het is hier snel warm en met name als je overdag actief bent. Onze kamers hebben airco, anders is het niet te doen om fatsoenlijk te slapen. Maar goed, overdag lopen we buiten en is het enige recept goed eten en gewoon genoeg drinken. Mijn eerste ervaring als leraar is bijzonder te noemen, ik stapte tijdens de eerste rondleiding een van de drie lokalen binnen en een van de kinderen gooide direct na binnenkomst in een split second een waterfles in mijn richting. Het toeval wil dat deze plastic fles via het plafond vol in mijn gezicht landde. Morgen typ ik een nieuw blog en horen jullie meer over mijn ervaringen als docent..
Micheal: Nee, geen carnaval. Wel ladyboys, die zijn niet te missen op straat en dan met name 's avonds. Je kijkt hier af en toe je ogen uit, maar weet wel: niets is wat het lijkt. Verder was er in de maand januari een groot nationaal feest, maar dat heb ik helaas gemist.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
